Portada del periodico Menorca:
Newspaper website Sitio web





Noticias
  • Nadal: «No quería lágrimas porque no he terminado»
    Rafael Nadal reconoció que ha vivido una noche emocionante, la última en Madrid tras perder con el checo Jiri Lehecka, pero no la última en su carrera por lo que prefirió no «hacer un mar de lágrimas» porque su recorrido sigue. «Me he emocionado por dentro; me ha faltado poco para emocionarme más pero no quería un mar de lágrimas porque no he terminado. Ha sido una noche emocionante para mi a más no poder pero no es el momento de dejar ir lo que llevo dentro a nivel de emociones y sensaciones. Me queda un camino por recorrer y no quiero soltar esa adrenalina», indicó tras el partido el ganador de veintidós Grand Slam. Nadal destacó que había disfrutado en las últimas dos semanas a nivel emocional y deportivo y que había dado pasos hacia adelante. «Ha sido una noche emocionante. Nunca me ha fallado esta gente. Lo que me ha hecho sentir esta gente es algo que se va a quedar para mí para siempre. Lo he disfrutado. HAce tres semanas no sabía si podía jugar un partido oficial he podido hacerl
  • Llogar cotxos
    D'estraperlo llogam cases, llogam cotxos d'amagat, a tal punt hem arribat que aprofitam foc i brases, i maleit treu ses espases s'empresari impacientat, idò, què es 'via pensat? que es menorquins som ben ases? Llogar cotxos
  • Patsa ca!
    Cans als pobles sempre n’hi ha hagut, no tants com ara, ni fer-hi prop! Tenc mal record d’un de petit, insignificant, sempre amollat, quan passaves amb  moto sortia escapat al darrera, et retgirava lladrant i  amenaçant de mossegar-te una cama. El crit de «Patsa ca!» i pigar una coça a l’aire eren suficients per espantar-lo i fer-lo tornar arrere amb la coa amagada entre les cames.    Al camp i als llocs eren una cosa natural, feien la seva feina per caçar conills o perdius. Fermats exercien de guarda, avisaven fent un esvalot, bordaven, la seva feresa atemoria al desconegut que arribava a les cases. L’amo li clavava en forma imperativa el crit «Patsa a jeure!» o «Patsa fora!» el ca callava immediatament i s’ajeia plàcidament, com content d’haver acomplit amb la seva missió. Abans es tractava als animals a cops, se’ls donava restes per menjar, patien fred o calor, ara hem passat de maltractar-los a cuidar-los en excés, capritxos inclosos. Educadors canins adverteixen d’una v
  • Bonisme
    Jo som espanyola de naixement. Tenc un document nacional d’identitat, també conegut com a DNI, que certifica sa meva nacionalitat, i, en conseqüència, pag es meus imposts en un país anomenat Espanya. I ho faig, ho he d’admetre, no amb s’alegria fervorosa que voldrien la senyora María Jesús Montero o el senyor Pedro Sánchez. Al contrari, cada vegada que un euro meu se’n va a ses arques públiques reconec que sent una certa desgana. I no perquè estigui en contra de pagar imposts: ben al contrari, sempre m’ha semblat raonable que tots es ciutadans col·laborem a sostenir es benestar comú, i que amb sa contribució de tots garantitzem no només aquest benestar dins sa comunitat, sinó també, i sobretot, sa protecció des sectors més desafavorits de sa nostra societat.    I dic açò, perquè ets imposts, aquests doblers que es ciutadans esteim obligats per llei a pagar perquè ses administracions públiques disposin des recursos suficients amb què finançar sa satisfacció de ses nostres n
  • La manifestación canaria
    Una masiva protesta contra el vigente modelo turístico en Canarias ha puesto sobre el tapete, una vez más, las contradicciones de esta pauta de crecimiento. La situación del archipiélago atlántico compite en dificultades –y también en beneficios– con la que podemos detectar en Balears. Estamos ante escenarios de saturación turístico en coyunturas determinadas, que se van extendiendo en el tiempo rompiendo las estacionalidades de antaño. En estos contextos, uno de los debates en Canarias radica en la imposición de una ‘ecotasa’ al estilo de la vigente en Balears o en Catalunya. Y la reticencia de los hoteleros a la implantación de esa figura impositiva. Un déjà vu para los baleares, que escuchamos todo tipo de cataclismos apocalípticos si se ponía en funcionamiento la medida, a principios del siglo XXI, cuando se aprobó por un gobierno progresista, siendo derogada después por uno conservador y repuesta por otro progresista: en vivo, hasta ahora. Y sin la más mínima consecuencia anunciad